دلنوشته

الهی؛ در این جهان پر بیم و امید، ناامیدان را امید تویی.
الهی؛ اگر از درگاه تو ناامید شویم، به کدامین درگاه رو توانیم کرد.؟

الهی؛ این بنده ات از عمق جان اعتراف دارد که رسوای غفلت و رسوای دو جهان است، خودت به او آبرویی ده که بتواند از شدت شرمندگی، در پیشگاه نظام هستی سر بلند کند. ماه رجب در پیش است، کاش دوستان ایمانی مرا از دعای خیر خود فراموش نکنند.
در مشکلات و سختی های زیادی گرفتارم، اما نیک می دانم: غفلت از یار، گرفتار شدن هم دارد.»

متن شعر زیبای موجود در تصویر:

چنین شنیدم که لطف یزدان به روی جوینده در نبندد
دری که بگشاید از حقیقت بر اهل عرفان دگر نبندد
چنین شنیدم که هرکه شبها نظر ز فیض سحر نبندد
ملک ز کارش گره گشاید فلک به کینش کمر نبندد