ماجرای درک ظهور توسط پیرمردها» (1)
ماجرا از آنجا شروع شد که آیت الله ناصری دولت آبادی، در جمعی (ظاهرا خصوصی) نقل قولی از آیت الله بهجت مطرح کردند که: آیت الله بهجت از شخصی دیگر -که تشرف به محضر حضرت ولی عصر(عج) دارد ـ شنیده که حضرت ولی عصر به آن شخص(که شصت ساله بوده) گفته است بعضی افراد که پیرمردتر از تو هستند هم ظهور را درک میکنند.
ماجرای درک ظهور توسط پیرمردها» (2)
پس از پخش شدن فایل سخنان آیت الله ناصری (که ظاهرا در جلسه ای عمومی نبوده)، بعضی در کلاس درس خارج آیت الله بهجت، از ایشان سوال کردند که آیا این نقل قول از شما صحت دارد؟
چنانکه در فیلم زیر مشاهده میشود، این سوال دو مرتبه از آیت الله بهجت پرسیده شده است؛ ایشان در دفعه اول میفرمایند بنده این حرف را گفتم، ولی قرار نبود که بصورت عمومی و علنی به همه گفته شود. در دفعه دوم هم ایشان میفرمایند که: یک آدم حسابی این را برای بنده نقل کرد؛ اما او» نقل کرد (نه من).
چند نکته پیرامون درک ظهور توسط پیرمردها» و تعیین وقت ظهور توسط حضرت آیت الله بهجت»
نکته اول. چنانکه در فیلم هم این مطلب واضح است، ناقل این جمله که پیرمردها هم ظهور را درک میکنند»، شخصی غیر از آیت الله بهجت می باشد که آیت الله بهجت از آن شخص فقط نقل قول کرده بودند. بنابراین مسوولیت صحت یا کذب این مطلب، با آن شخص است نه با آیت الله بهجت. اینکه آیت الله بهجت به کلام این شخص اعتماد کرده اند هم یک مساله شخصی و اطمینان شخصی است و ممکن است برای دیگران قابل اطمینان نباشد. بنابراین اینکه مساله را جوری وانمود کنیم که خود آیت الله بهجت این مطلب را مستقیم از حضرت شنیده و علنا آن‌را نشر داده اند، کذب محض است.
نکته دوم. آیت الله بهجت درباره روایاتی که تعیین وقت کنندگان را دروغگو خوانده است، میفرمایند:
در تفسیر برهان سید هاشم بحرانی(ره) در ذیل آیه شریفه المص» و نیز در غایةالمرام به مناسبتی درباره وقت و علائم ظهور، روایت مشکلی به حساب حروف نقل میکند که با قواعد نظری عقلی باید بررسی شود، و در آخرش دارد: فافهم ذلک واکتمه إلّا من اهله»: پس آن را بفهم و جز از اهلش پنهان کن.
اگر این روایت وضعیاتش (از حیث سند و صدور) درست باشد، از آن استفاده میشود که: کذب الوقاتون» یعنی تعیین کنندگان وقت ظهور برای غیر اهل» دروغگو هستند، نه به طور مطلق».
(ایشان در ادامه میفرمایند طبق محاسبه بنده از این روایت مشکل، نتیجه محاسبه ام فلان سال شد! اما بلافاصله میفرمایند احتمالا فلان سال، مربوط به سالهای مقدمات و نزدیک به ظهور باشد نه خود ظهور)
(در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۵۹)
نکته سوم. ایشان زمان مشخصی را تعیین نمی کنند و صرفا از نزدیک بودن ظهور خبر میدهند. آیا این جمله إنّهم یرونه بعیدا و نراه قریبا» (دیگران ظهور را دور می بینند و ما آن را نزدیک می بینیم) که در دعاهای مربوط به حضرت ولی عصر (عج) آمده است نیز تعیین وقت محسوب میشود؟!
نکته چهارم: آیت الله بهجت در یکی از بیاناتشان میفرمایند: خود او در مسجد سهله، جمکران، در خواب و بیداری در گوش افرادی از دوستانش بدون این که او را ببینند، فرموده است: فرج من نزدیک است، دعا کنید. یا به نقلی فرموده: فرجم نزدیک شده، دعا کنید "بدا"(تاخیر) حاصل نشود». (در محضر بهجت، ج یک، ص 108)
بنابراین درباره این ادعای مورد بحث نیز ممکن است بخاطر تغییر شرایط یا اعمال خلایق، بدا» حاصل شده و باز ظهور به تاخیر افتد. اللهم عجّل لولیّک الفرج.
نکته پنجم. اینکه حضرت آیت الله بهجت این اسوه تقوا و طهارت را از مصادیق روایات تکذیب وقّاتون» دانسته و او را دروغگو بخوانند، نشان از چه دارد:
مادحِ خورشید، مدّاح خود است؛
که دو چشمم روشن و نامرمد است،
ذمّ خورشید جهان، ذمَ خود است؛
که دو چشمم کور و تاریک و بد است.
✍ روح الله صادقی
درباره این سایت